Modiglani i jego portrety

Amadeo Clemente Modigliani, włoski malarz, tworzył na początku XX wieku. Artysta nie przyłączył się do popularnego jego epoce kierunków w sztuce, czerpał z renesansu. Tak, jak i wielu innych portrecistów, stworzył własny autoportret – co prawda jedyny, namalowany w 1919 roku. Przedstawia on malarza przy Wózki samojezdne AGV pracy, trzymającego paletę. Całość utrzymana jest w pastelowych barwach. Twarz artysty wydaje się nieobecna, oczy są przymrużone. Malarz ubrany jest ciepło, szyję owinął szalikiem – widać, że choruje (niedługo później umiera na gruźlicę).

Twarz ta kojarzy się z afrykańską maską i wskazuje na fascynację artysty sztuką afrykańską. Autor przedstawił siebie jako spokojnego, jednego zmęczonego chorobą. Artysta chętnie portretował innych między innymi Pabla Picassa (Portret Pabla Picassa z 1915) czy Diego Rivere (Portret Diego Rivery, 1914), czyli dwóch innych, znanych malarzy. Obie prace są niewyraźne, twarze artystów nieco zniekształcone. Do jego wczesnych prac należy portret Żydówka z 1908. Twarz kobiety odcina się od ciemnego tła, jej wzrok przenika patrzącego nań widza.

Obraz Portret Jacques'a Lipchitza i jego żony Berthe Lipchitz jest mniej psychologiczny. Z twarzy bohaterów niewiele możemy wyczytać (choć znowu występuje motyw przymkniętych oczu). Jest to portret reprezentacyjny. Na pozostałych portretach malarza możemy zauważyć powtarzające się elementy – wąskie oczy bohaterów, wygięte, cienkie brwi, wyraźne, smukłe nosy, pociągłość twarzy.

Artykuł napisany przez: